Devam...

Ev-okul-iş-maç üçlemesiyle geçen senenin ardından avareydik uzun bi zamandır... sonra kondisyon yükleyip tekrar başladık derken bu defa da internetten uzak bir 3 ay geçirdik, sonra nerde kalmıştık diyecekken telekom izin vermedi, neyseki artık başlıyoruz hatta başladık bile...
Zaten artık uykumu almış olma zorunluluğu tiksintisinden uyumuyorum bayadır geceleri...
Geçen ay gelen dogum günü mesajlardan agustos ayında oldugumuzu anlamıştım..
Az önce çok zor attık kendimizi eve, yine yağmurlu buralar ve sanırsam bugünlerde ilk günlerini yaşıyoruz eylülün baksanıza saklanmıyor gözyaşları..
Değişen hiçbişey yok, gecenin üçünde insana saldıran o yaratık böcükleri de var, sızılan yer burada yine huzurlu, ama olsun yine herşey aynı buralarda desekte inanan olmasın lütfen.. öyle bir geçiyorki zaman , en kımıldamadan duranımız bile değişiyor.. hele birisi varki gitti buralardan, belkide kendini en ait hissettigi bir yerde.. ne gidebilmiş ne kalabilmiş, olduğu yerde etrafa küfredenlerden o da.yani herbirimiz gibi..
anlamlı 2 adet cümleyı üst üste koyup, karşılıklı olarak hiçbir zaman, hiçbirsey konuşamadığımız adam izmite döndü.. götüremediği bi şeyler kesin var buralarda biliyorum , sabahtan aksama kadar boyanan bi pankartı maçtan sonraki sabah gazetede ufak bir resim halinde gördügünde ev ahalisini yataklarından kaldırışın varken hele hayalımızde..


kayseri
antep
ankara
eskişehir
sivas
manisa
olursa izmir
ve tabiki denizli
...
..
.
koşmaya devam yine peşinden...